Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Ο πετεινός έπιασε φίλο του διπλανού σπιτιού το σκύλο...




Ο Παπαγάλος

Σαν έμαθε τη λέξη καλημέρα
ο παπαγάλος είπε ξαφνικά:
"Είμαι σοφός, γνωρίζω ελληνικά
τι κάθομαι εδώ πέρα?"
Την πράσινη ζακέτα του φορεί
και στο συνέδριο των πουλιών πηγαίνει ,
για να τους πει μια γνώμη φωτισμένη.
Παίρνει μια στάση λίγο σοβαρή,
ξεροβήχει, κοιτάζει λίγο πέρα,
και τους λέει: "καλησπέρα".
Ο λόγος του θαυμάστηκε πολύ.
"Τι διαβασμένος, λένε, ο παπαγάλος!
θα ναι σοφός αυτός πολύ μεγάλος,
αφού μπορεί και ανθρώπινα μιλεί.
Από τις Ινδίες φερμένος, ποιος τον ξέρει
πόσα βιβλία μαζί του να έχει φέρει,
με τι σοφούς εμίλησε και πόσα
να ξέρει στον γραμματικών τη γλώσσα!
- Κυρ παπαγάλε, θα ' χομε την τύχη
να ακούσουμε τι λες και παραπέρα?"
Ο παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει...
μα τι να πει ξανάπε: "Καλησπέρα"

Σοφία Μαλκογεώργου

*****



«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΖΩΑ»

Υπάρχουν διάφορα είδη ζώων πάνω στον πλανήτη μας.
Εγώ όταν ήμουν μικρός είχα μία γάτα. Ήταν καστανογκρί, με άσπρα πόδια, πορτοκαλοκόκκινη ουρά και πράσινα μάτια. Όταν πήγα Α’ Δημοτικού πέθανε. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
Όμως παρόλο που είχα γάτα, το αγαπημένο μου ζώο είναι ο λαγός.
Το χρώμα του λαγού μπορεί να είναι καστανόγκριζο, γκρι, καφέ και καστανοκόκκινο. Το μέγεθός του τον κάνει αδιάκριτο και τα πόδια του, του επιτρέπουν να τρέχει με 70 χιλιόμετρα την ώρα. Ο λαγός είναι χορτοφάγος και τριγυρίζει στους κάμπους, στα ξέφωτα όπου τρέφεται με χορτάρι, βλαστούς, καρπούς, σπόρους, μανιτάρια, λαχανικά και φρούτα. Το αγαπημένο φαγητό των λαγών είναι τα καρότα, τα μαρούλια και γενικώς τα λαχανικά. Οι εχθροί των λαγών είναι η αλεπού, ο σκύλος, τα κουνάβια, οι αγριόγατοι, το αγριογούρουνο, ο ασβός, η νυφίτσα, η αρκούδα, οι αετοί, τα γεράκια, η κουκουβάγια και κυρίως ο άνθρωπος.
Οι άνθρωποι κυνηγάνε τους λαγούς για τη γούνα τους και για το κρέας τους.
Γενικά η ζωή των λαγών δεν είναι τόσο εύκολη, γιατί κυνδυνεύουν και από άλλα ζώα και από τον άνθρωπο.

Τριπολιτσιώτης Παναγιώτης

*****

«Ο ΛΑΓΟΣ»

Έχει μακριά αυτιά
και μια φουντωτή ουρά
έχει δόντια σα μαχαίρια
που σου κόβουνε τα χέρια.
Του αρέσουν τα καρότα
μα τρομάζει με τα φώτα.
Είναι παιχνιδιάρης
μα και σκανταλιάρης.
Μου αρέσουν οι λαγοί
γιατί είναι πηδηχτοί.

Τριπολιτσιώτης Παναγιώτης

*****



ΤΑ ΖΩΑ

Ποτέ δε θα πειράξω
τα ζώα τα καημένα,
μην τάχα σαν εμένα
κι εκείνα δεν πονούν;
Θα τα χαϊδεύω πάντα,
προστάτης τους θα γίνω.
Ποτέ δε θα τ' αφήνω
στους δρόμους να πεινούν.
Ακόμα κι όταν βλέπω
πως τα παιδεύουν άλλοι,
εγώ θα τρέχω πάλι
με θάρρος σταθερό,
θα προσπαθώ με χάδια
τον πόνο τους να γιάνω
κι ό,τι μπορώ θα κάνω
να τα παρηγορώ.

Ιωάννης Πολέμης


*****



Ο θυρωρός

Ο πετεινός έπιασε φίλο
του διπλανού σπιτιού το σκύλο.

Και παν μαζί πεζοπορία
για κάποια ξένη πολιτεία.

Στο δρόμο πήρε να βραδιάσει
και σ’ ένα δέντρο κάνουν στάση.

Κούρνιασε ο ένας στα κλαριά του
κι ο άλλος πλάγιασε από κάτου.

Σώνεται η νύχτα και χαράζει
κι αρχίζει ο πετεινός να κράζει.

Κι η αλεπού απ’ τη φωλιά της
τρέχει κουνώντας την ουρά της:

– Πουλί μου, πώς σ’ αυτά τα μέρη;
Κατέβα, δώσε μου το χέρι.

Κι ο πετεινός τής δείχνει κάτου,
που ο σκύλος τέντωνε τ’ αυτιά του:

– Αν θες να μπεις στο σπιτικό μου,
ν’ αποταθείς στο θυρωρό μου.

Μιχ. Δ. Στασινόπουλος
(Aρμονία, Eκδόσεις «Kένταυρος», 1956)




Απ΄όλα τα είδη των ζώων τα περισσότερα είναι φιλικά προς τους ανθρώπους και κάποια απ΄ αυτά έχουν γίνει βοηθοί και φίλοι τους.
Η αγελάδα, το βόδι, η κατσίκα και το πρόβατο είναι βοηθοί και φίλοι του γεωργού.Ο σκύλος και η γάτα είναι πολύ καλοί φίλοι όλων των ανθρώπων.
Επίσης υπάρχουν και κάποια σκυλιά που είναι εκπαιδευμένα να οδηγούν τους τυφλούς ανθρώπους. ΄Αλλα σκυλιά ψάχνουν ανθρώπους που είναι θαμένοι στο χιόνι και τους ξεθάβουν. Αυτά είναι τα σκυλιά του Αγίου Βερνάρδου.
΄Ολα τα ζώα έχουν κάποια ικανότητα και αυτά που εξημερώνονται προσφέρουν αυτή τους την ικανότητα βοήθεια στον άνθρωπο.Γι΄ αυτό και οι άνθρωποι πρέπει να τα σέβονται και να τα αγαπούν.

Κυριάκος Χριστόπουλος

*****

«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΖΩΑ»

Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αγαπάει όποιο ζώο θέλει. Πολλοί απ’ αυτούς έχουν κατοικίδια κι άλλοι θέλουν ν’ αποκτήσουν. Αυτό όμως σημαίνει ότι θα ‘χουν και χαρές θα ‘χουν όμως κι ευθύνες.
Τα ζώα σου φέρνουν συντροφιά, σου τρίβονται, σε γλύφουν, παίζεις μαζί τους, τα χαϊδεύεις, τα εκπαιδεύεις κ.α.
Όμως θα πρέπει κιόλας να τα προσέχεις.
Να τα πηγαίνεις στο γιατρό, να τους βάζεις τροφή και νερό, να τα βγάζεις βόλτα, να τα κάνεις μπάνιο, να τους μαζεύεις τις ακαθαρσίες τους γενικά να τα περιποιείσαι.
Εμένα μ’ αρέσουν πάρα πολύ τα ζώα και το αγαπημένο μου είναι το σκυλάκι το οποίο θα ‘θελα και ν’ αποκτήσω.
Όμως σκεφτείτε κι εσείς.
« Αν το αγαπάτε πραγματικά δεν πρέπει να το πάρετε, γιατί τα περισσότερα ζώα θέλουν εξοχή και μες στο σπίτι θα βασανίζονται »
Αυτό και μόνο με παρηγορεί.

Μάρω Κουτρουμάνου

*****

ΤΟ ΤΙΓΡΑΚΙ

Τι καλό παιδί ‘μαι εγώ
δεν τσιρίζω, δεν τσιμπώ
τα παιδιά δεν τα κλωτσάω
και τα τζάμια δεν τα σπάω.
Μπρος στους ξένους άγιο μοιάζω
κι απ’ το στόμα ούτ’ άχνα βγάζω.

Μα σαν ξένος δε με βλέπει
τότε κάνω ό,τι δεν πρέπει
σκανταλιές, απροσεξίες,
φασαρίες κι αταξίες,
κι ενώ βράζω κι αφηνιάζω
σαν τιγράκι λένε μοιάζω.

Η μαμά μου αναρωτιέται
μήπως είμαι δυο παιδιά
και το λέει στη δασκάλα
και ρωτάει και τη γιαγιά
μα κι οι δυο της απαντάνε
πως ετούτα όλα… περνάνε.

Μαρία Γουμενοπούλου
Από Μάρω Κουτρουμάνου

Πηγή: Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

πολυ ωραια η εκθεση Μαρω