Τα παιδιά μας στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου

Φωτογραφίες από Φοίβο Νηχωρίτη

Παράδοση Σημαίας, Γιορτή 28ης Οκτωβρίου 2008

Τα πεμπτάκια κάνουν πρόβα και στολίζουν, ενώ τα πρωτάκια παρακολουθούν και μαθαίνουν!

Ο πετεινός έπιασε φίλο του διπλανού σπιτιού το σκύλο...

Ο Παπαγάλος

Σαν έμαθε τη λέξη καλημέρα
ο παπαγάλος είπε ξαφνικά:
"Είμαι σοφός, γνωρίζω ελληνικά
τι κάθομαι εδώ πέρα?"
Την πράσινη ζακέτα του φορεί
και στο συνέδριο των πουλιών πηγαίνει ,
για να τους πει μια γνώμη φωτισμένη.
Παίρνει μια στάση λίγο σοβαρή,
ξεροβήχει, κοιτάζει λίγο πέρα,
και τους λέει: "καλησπέρα".
Ο λόγος του θαυμάστηκε πολύ.
"Τι διαβασμένος, λένε, ο παπαγάλος!
θα ναι σοφός αυτός πολύ μεγάλος,
αφού μπορεί και ανθρώπινα μιλεί.
Από τις Ινδίες φερμένος, ποιος τον ξέρει
πόσα βιβλία μαζί του να έχει φέρει,
με τι σοφούς εμίλησε και πόσα
να ξέρει στον γραμματικών τη γλώσσα!
- Κυρ παπαγάλε, θα ' χομε την τύχη
να ακούσουμε τι λες και παραπέρα?"
Ο παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει...
μα τι να πει ξανάπε: "Καλησπέρα"

Σοφία Μαλκογεώργου

*****



«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΖΩΑ»

Υπάρχουν διάφορα είδη ζώων πάνω στον πλανήτη μας.
Εγώ όταν ήμουν μικρός είχα μία γάτα. Ήταν καστανογκρί, με άσπρα πόδια, πορτοκαλοκόκκινη ουρά και πράσινα μάτια. Όταν πήγα Α’ Δημοτικού πέθανε. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
Όμως παρόλο που είχα γάτα, το αγαπημένο μου ζώο είναι ο λαγός.
Το χρώμα του λαγού μπορεί να είναι καστανόγκριζο, γκρι, καφέ και καστανοκόκκινο. Το μέγεθός του τον κάνει αδιάκριτο και τα πόδια του, του επιτρέπουν να τρέχει με 70 χιλιόμετρα την ώρα. Ο λαγός είναι χορτοφάγος και τριγυρίζει στους κάμπους, στα ξέφωτα όπου τρέφεται με χορτάρι, βλαστούς, καρπούς, σπόρους, μανιτάρια, λαχανικά και φρούτα. Το αγαπημένο φαγητό των λαγών είναι τα καρότα, τα μαρούλια και γενικώς τα λαχανικά. Οι εχθροί των λαγών είναι η αλεπού, ο σκύλος, τα κουνάβια, οι αγριόγατοι, το αγριογούρουνο, ο ασβός, η νυφίτσα, η αρκούδα, οι αετοί, τα γεράκια, η κουκουβάγια και κυρίως ο άνθρωπος.
Οι άνθρωποι κυνηγάνε τους λαγούς για τη γούνα τους και για το κρέας τους.
Γενικά η ζωή των λαγών δεν είναι τόσο εύκολη, γιατί κυνδυνεύουν και από άλλα ζώα και από τον άνθρωπο.

Τριπολιτσιώτης Παναγιώτης

*****

«Ο ΛΑΓΟΣ»

Έχει μακριά αυτιά
και μια φουντωτή ουρά
έχει δόντια σα μαχαίρια
που σου κόβουνε τα χέρια.
Του αρέσουν τα καρότα
μα τρομάζει με τα φώτα.
Είναι παιχνιδιάρης
μα και σκανταλιάρης.
Μου αρέσουν οι λαγοί
γιατί είναι πηδηχτοί.

Τριπολιτσιώτης Παναγιώτης

*****



ΤΑ ΖΩΑ

Ποτέ δε θα πειράξω
τα ζώα τα καημένα,
μην τάχα σαν εμένα
κι εκείνα δεν πονούν;
Θα τα χαϊδεύω πάντα,
προστάτης τους θα γίνω.
Ποτέ δε θα τ' αφήνω
στους δρόμους να πεινούν.
Ακόμα κι όταν βλέπω
πως τα παιδεύουν άλλοι,
εγώ θα τρέχω πάλι
με θάρρος σταθερό,
θα προσπαθώ με χάδια
τον πόνο τους να γιάνω
κι ό,τι μπορώ θα κάνω
να τα παρηγορώ.

Ιωάννης Πολέμης


*****



Ο θυρωρός

Ο πετεινός έπιασε φίλο
του διπλανού σπιτιού το σκύλο.

Και παν μαζί πεζοπορία
για κάποια ξένη πολιτεία.

Στο δρόμο πήρε να βραδιάσει
και σ’ ένα δέντρο κάνουν στάση.

Κούρνιασε ο ένας στα κλαριά του
κι ο άλλος πλάγιασε από κάτου.

Σώνεται η νύχτα και χαράζει
κι αρχίζει ο πετεινός να κράζει.

Κι η αλεπού απ’ τη φωλιά της
τρέχει κουνώντας την ουρά της:

– Πουλί μου, πώς σ’ αυτά τα μέρη;
Κατέβα, δώσε μου το χέρι.

Κι ο πετεινός τής δείχνει κάτου,
που ο σκύλος τέντωνε τ’ αυτιά του:

– Αν θες να μπεις στο σπιτικό μου,
ν’ αποταθείς στο θυρωρό μου.

Μιχ. Δ. Στασινόπουλος
(Aρμονία, Eκδόσεις «Kένταυρος», 1956)

Απ΄όλα τα είδη των ζώων τα περισσότερα είναι φιλικά προς τους ανθρώπους και κάποια απ΄ αυτά έχουν γίνει βοηθοί και φίλοι τους.
Η αγελάδα, το βόδι, η κατσίκα και το πρόβατο είναι βοηθοί και φίλοι του γεωργού.Ο σκύλος και η γάτα είναι πολύ καλοί φίλοι όλων των ανθρώπων.
Επίσης υπάρχουν και κάποια σκυλιά που είναι εκπαιδευμένα να οδηγούν τους τυφλούς ανθρώπους. ΄Αλλα σκυλιά ψάχνουν ανθρώπους που είναι θαμένοι στο χιόνι και τους ξεθάβουν. Αυτά είναι τα σκυλιά του Αγίου Βερνάρδου.
΄Ολα τα ζώα έχουν κάποια ικανότητα και αυτά που εξημερώνονται προσφέρουν αυτή τους την ικανότητα βοήθεια στον άνθρωπο.Γι΄ αυτό και οι άνθρωποι πρέπει να τα σέβονται και να τα αγαπούν.

Κυριάκος Χριστόπουλος

*****

«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΖΩΑ»

Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αγαπάει όποιο ζώο θέλει. Πολλοί απ’ αυτούς έχουν κατοικίδια κι άλλοι θέλουν ν’ αποκτήσουν. Αυτό όμως σημαίνει ότι θα ‘χουν και χαρές θα ‘χουν όμως κι ευθύνες.
Τα ζώα σου φέρνουν συντροφιά, σου τρίβονται, σε γλύφουν, παίζεις μαζί τους, τα χαϊδεύεις, τα εκπαιδεύεις κ.α.
Όμως θα πρέπει κιόλας να τα προσέχεις.
Να τα πηγαίνεις στο γιατρό, να τους βάζεις τροφή και νερό, να τα βγάζεις βόλτα, να τα κάνεις μπάνιο, να τους μαζεύεις τις ακαθαρσίες τους γενικά να τα περιποιείσαι.
Εμένα μ’ αρέσουν πάρα πολύ τα ζώα και το αγαπημένο μου είναι το σκυλάκι το οποίο θα ‘θελα και ν’ αποκτήσω.
Όμως σκεφτείτε κι εσείς.
« Αν το αγαπάτε πραγματικά δεν πρέπει να το πάρετε, γιατί τα περισσότερα ζώα θέλουν εξοχή και μες στο σπίτι θα βασανίζονται »
Αυτό και μόνο με παρηγορεί.

Μάρω Κουτρουμάνου

*****

ΤΟ ΤΙΓΡΑΚΙ

Τι καλό παιδί ‘μαι εγώ
δεν τσιρίζω, δεν τσιμπώ
τα παιδιά δεν τα κλωτσάω
και τα τζάμια δεν τα σπάω.
Μπρος στους ξένους άγιο μοιάζω
κι απ’ το στόμα ούτ’ άχνα βγάζω.

Μα σαν ξένος δε με βλέπει
τότε κάνω ό,τι δεν πρέπει
σκανταλιές, απροσεξίες,
φασαρίες κι αταξίες,
κι ενώ βράζω κι αφηνιάζω
σαν τιγράκι λένε μοιάζω.

Η μαμά μου αναρωτιέται
μήπως είμαι δυο παιδιά
και το λέει στη δασκάλα
και ρωτάει και τη γιαγιά
μα κι οι δυο της απαντάνε
πως ετούτα όλα… περνάνε.

Μαρία Γουμενοπούλου
Από Μάρω Κουτρουμάνου

Πηγή: Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού

ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΤΑ ΑΝΩ ΔΟΛΙΑΝΑ ΑΡΚΑΔΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΝΕΜΕΑΣ

Τα παιδιά μας αθλούνται, παίζουν, γνωρίζουν την Ελλάδα και τον κόσμο!

Σχολική ζωή και υπευθυνότητα!!! Υπάρχει; Και όμως... Τα παιδιά μας το λένε...

Η ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ ΣΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΖΩΗ


Κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του ευθύνες. Στη δουλειά του, στο γραφείο του, στην οικογένειά του. Έτσι και τα παιδιά έχουν ευθύνες στο σχολείο. Κάθε μαθητής πρέπει
Στην τάξη να είναι ήρεμος και να μη μιλάει με το διπλανό του, ώστε να προσέχει στο μάθημα.
Να κάνει όλα τα μαθήματά του, καθώς και όλες τις υποχρεώσεις που έχει για την επόμενη μέρα. Να μη βρίζει, κατηγορεί, ενοχλεί και καρφώνει τους συμμαθητές του. Να μετανοεί για τις κακιές του πράξεις. Να μην αντιμιλάει σε μεγαλύτερους ανθρώπους. Να διατηρεί το σχολείο καθαρό. Να μην πετάγεται μέσα στην τάξη. Να υποχωρεί με τους συμμαθητές του.
Γενικά πιστεύω πως η υπευθυνότητα είναι δύσκολη, αλλά άμα προσπαθήσουμε όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Άμα όλοι οι άνθρωποι ήμασταν συνεπείς στις υποχρεώσεις μας πιστεύω πως
«Ο κόσμος θα ήταν καλύτερος».

Μάρω Κουτρουμάνου

«Η ΑΥΤΟΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΜΟΥ»

Η Ζωγραφιά Μου

Μπόι δυο πήχες,
κόψη κακή,
γένια με τρίχες
εδώ κι εκεί.

Κούτελο θείο,
λίγο πλατύ,
τρανό σημείο
του ποιητή.

Δυο μάτια μαύρα
χωρίς κακία
γεμάτα λαύρα
μα και βλακεία.

Μακρύ ρουθούνι
πολύ σχιστό,
κι ένα πηγούνι
σα το Χριστό.

Πηγάδι στόμα,
μαλλιά χυτά
γεμίζεις στρώμα
μόνο μ’ αυτά.

Μούρη αγρία
και ζαρωμένη,
χλωμή και κρύα
σα πεθαμένη.

Κανένα χρώμα
δε της ταιριάζει
και τώρ’ ακόμα
βαφές αλλάζει.

Δόντια φαφούτη
όλο σχισμάδες,
ύφος τσιφούτη
για μαστραπάδες.

Γεώργιος Σουρής

*****

Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποια ελλατώματα και κάποια προτερήματα.

Ας αρχίσουμε από την αρχή. Εγώ νομίζω πως είμαι ήρεμος, ευγενικός, ανεξάρτητος και λίγο παιχνιδιάρης. Επίσης είμαι φιλόζωος και φιλήσυχος.

Δε μου αρέσει ο πόλεμος, δηλαδή είμαι φιλειρηνικός .... ε και έξυπνος και τίμιος.

Όμως έχω και πολλά ελλατώματα. Είμαι υπναράς, γιατί τα πρωϊνά δεν ξυπνάω αμέσως. Επίσης ανυποχώρητος και πεισματάρης, διότι αν με κάποιον φίλο μου έχουμε διαφορετικές γνώμες, εγώ επιμένω και δεν υποχωρώ.

Είμαι επίσης πονηρός. Επίσης λίγο εκδικητικός, ειδικά στον αδελφό μου και στους φίλους μου, όταν μου κάνουν κάτι κακό κι εγώ το καταλαβαίνω, θυμώνω και με οποιοδήποτε τρόπο βρω, τους εκδικούμαι μερικές φορές.

Δεν ξέρω αν φαίνομαι λίγο «ψώνιο», μέσα σε αυτή την περιγραφή, αλλά νομίζω πως αυτά που έγραψα αληθεύουν.


Τριπολιτσιώτης Παναγιώτης

*****

Μου είναι πολύ δυσκολο να περιγραψω τον εαυτο μου όπως τον φαντάζονται οι άλλοι. Γι΄ αυτό θα τον περιγράψω, όπως τον φαντάζομαι εγώ.
Πιστεύω πως έχω πολλά προτερήματα αλλά και πολλά ελαττώματα.Μου αρέσει πολύ να παίζω ποδόσφαιρο και να βλέπω αγώνες, γιατί είμαι ποδοσφαιρόφιλος.Είμαι λίγο ζαβολιάρης έξω από το σπίτι αλλά μέσα στο σπίτι είμαι πολύ ήσυχος.Επίσης η μαμά μου μού λέει πως είμαι πολύ ευγενικός αλλά εγώ δεν το πιστεύω.Πιστεύω επίσης πως είμαι και λίγο απρόσεχτος γιατί καμιά φορά ξεχνάω να φέρω τα βιβλία που έχω για την επόμενη μέρα,γιατί βιάζομαι να παίξω μπάλα με τους φίλους μου.Αυτή ήταν η περιγραφή του εαυτού μου όπως τη φαντάζομαι εγώ,ελπίζω στα περισσότερα απο αυτά που έγραψα να συμφωνείτε.

Κυριάκος Χριστόπουλος

******

Η Αυτοπεριγραφή δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα.
Σήμερα Θα αναγκαστώ να σας μιλήσω για τον εαυτό μου. Εγώ δεν είμαι άνθρωπος που κουράζεται εύκολα. ‘Εχω όμως ένα ελάττωμα, βαριέμαι πολύ εύκολα. Όταν δεν έχω τι να κάνω βαριέμαι πολύ. Εγώ Θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου τεμπέλη, αλλά και ευχάριστο. ‘Εχω πολλούς φίλους, αλλά επειδή είμαι καλός μαθητής κάποιοι με νομίζουν ((Φυτό)) εγώ πάλι δεν το νομίζω.
Εμένα δεν με Θεωρώ πολύ ήρεμο άτομο. Είμαι σαν να λέμε βόμβα, δηλαδή με το που με βαράει κάποιος σκάω, δηλαδή με ενοχλεί πάρα πολύ. Δεν Θέλω να κάνω τον αθώο και τον έξυπνο αλλά όταν ακούω άλλους ανθρώπους να κοροϊδεύουν αλλοδαπούς, αισθάνομαι πολύ άσχημα.
Τα επίθετα που μου ταιριάζουν εμένα είναι: εύθικτος, τεμπέλης, χαρούμενος, έξυπνος και ανεξάρτητος.
Τέλος, με θεωρώ φοβιτσιάρη γιατί ψοβάμαι τις φωτιές, τους σεισμούς και άλλα καιρικά φαινόμενα που φοβάται κάθε άνθρωπος.
Ελπίζω όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να περιγράψουν τον εαυτό τους, όχι μόνο με καλά αλλά και με μειονεκτήματα.
Γιατί κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος.

ΦΟΙΒΟΣ ΝΗΧΩΡΙΤΗΣ

*****

Εμένα δεν μου αρέσει να περιγράφω τον εαυτό μου, γιατί το θεωρώ εγωκεντρικό.Αλλά τώρα θα το κάνω.Νομίζω πως είμαι πολυλογάς.Επίσης ευαίσθητος και πάρα.... μα πάρα πολύ ζαβολιάρης.Βέβαια δεν λέω ότι δεν είμαι τεμπέλης,ευτυχώς όμως λίγες φορές.Ύστερα μερικές φορές είμαι λιγο τσαμπουκάς και ανυποχώρητος.Επίσης θα ήθελα να τονίσω πως είμαι ένα άτομο που θέλει να κινείται συνεχώς. Να παίζει μπάσκετ,ποδόσφαιρο,να κάνει κολύμπι...Νομίζω πως είμαι λίγο δύσκολος με τις παρέες στην αρχή.Θελω λίγο χρόνο να γνωρίσω τουςφίλους μου.Όταν όμως γνωριστώ είμαι σταθερός και ευχάριστος στις παρέες μου.

Θοδωρής Μακρής

*****

Είναι δύσκολο να περιγράψω τον εαυτό μου, αλλά είμαι αναγκασμένη να το κάνω. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν ξέρω αν θα είμαι αντικειμενική, δηλαδή αν θα μπορώ να περιγράψω αληθινά τον εαυτό μου.

Πιστεύω ότι είμαι συναισθηματική, γιατί αγαπώ τους ανθρώπους και δεν θέλω να τους βλέπω δυστυχισμένους και λυπημένους. Είμαι παιχνιδιάρα και αστεία διότι

θέλω να κάνω τους άλλους να γελάνε. Είμαι πρόθυμη και τολμηρή, επειδή μου αρέσει να δοκιμάζω καινούρια πράγματα και δεν τα παρατάω εύκολα. Είμαι φιλόζωη γιατί αγαπώ πολύ τα ζώα, και μ’ αρέσει να τα φροντίζω.

Πιστεύω ακόμα ότι είμαι έξυπνη και μελετηρή, και θέλω να σπουδάσω στην ιατρική και νομίζω ότι θα είμαι πολύ καλή γιατρός.

Ένας άνθρωπος δεν έχει μόνο την καλή του πλευρά, αλλά και τα ελαττώματά του που πρέπει να προσπαθήσει να τα καλυτερεύσει. Έτσι και εγώ είμαι ζαβολιάρα και ζωηρή, γιατί μερικές φορές δεν κάθομαι ήσυχα. Άλλες φορές, γίνομαι επιπόλαια επειδή κάνω πράγματα που δεν τα σκέφτομαι και μετανιώνω. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να ζηλεύει, και αυτό δεν είναι καθόλου σωστό. Είμαι φωνακλού και αντιδραστική και νευριάζω εύκολα.

Σας είπα τα καλά, σας είπα και τα κακά. Όμως, ένας άνθρωπος πρέπει να διατηρήσει τα προτερήματά του, και ν’ αγωνίζεται να βελτιώσει τα ελαττώματά του. Μόνο έτσι όσο περνούν τα χρόνια θα γίνεται καλύτερος άνθρωπος.


Σοφία Σπυρτούνια

*****

Μπορεί να μην έχω πολλά ελαττώματα ή προτερήματα και ακόμα να μην θέλω να περιγράψω τον εαυτό μου, αλλά από ότι φαίνεται θα πρέπει να το κάνω.
Αρχίζοντας από τα ελαττώματά μου, μπορώ να πω ότι κάποιες φορές δεν είμαι καθόλου ήρεμη ή αγχώνομαι και νευριάζω εύκολα. Επίσης καμιά φορά είμαι τεμπέλα (βαριέμαι να σηκωθώ από το κρεβάτι μου και μου αρέσει να κάθομαι παραπάνω ώρα) ή βαριέμαι να διαβάσω.
Μία αυτοπεριγραφή όμως δεν έχει μόνο ελαττώματα αλλά και προτερήματα. Έτσι πιστεύω ότι είμαι αρκετά συνεπής στις υποχρεώσεις μου, ότι λέω το λέω αυθόρμητα.
Ακόμα δεν είμαι καθόλου ιδιότροπη αλλά αντιθέτως αρκετά βολική, για παράδειγμα όπου με βάλουν βολεύομαι άνετα και δεν παραπονιέμαι συχνά.
Τέλος πιστεύω χωρίς να φανώ βέβαια εγωίστρια , ότι είμαι καλός άνθρωπος, και ευχάριστος . Επίσης είμαι αρκετά πιστή στους φίλους μου.
Θα ήθελα να κλείσω με το ότι όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί, άσχετα με το πώς φαίνονται και άσχετα με τα ελαττώματά τους.

ΣΟΦΙΑ ΜΑΛΚΟΓΕΩΡΓΟΥ

Το ακορντεόν

Το ακορντεόν

Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν
όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν

Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
φασιστικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν

Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δε θα περάσει ο φασισμός

Ένα από τα αγαπημένα τραγούδια που μας άφησε ο αξέχαστος Μάνος Λοΐζος είναι το ακορντεόν. Τους στίχους έγραψε ο Γιάννης Νεγρεπόντης και το τραγούδησαν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Χαρούλα Αλεξίου και πολλοί άλλοι. Εδώ το τραγουδάει η Χαρούλα. Θα το πουν και τα δικά μας παιδιά στην Γιορτή μας σε λίγες μέρες.

Η γειτονιά μας

Η ΠΑΛΙΑ ΜΟΥ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Παλιά γειτονιά εγώ δεν έχω. Έχει όμως η γιαγιά μου, που κάποτε ζούσε στον Πειραιά, όπου και μεγάλωσε.

Πριν από περίπου 70 χρόνια, ο κόσμος ήταν πολύ διαφορετικός.

Ας ξεκινήσουμε με τα επαγγέλματα. Επαγγέλματα που σβήνουν με το πέρασμα του χρόνου. Όπως : ο καστανάς, ο εφημεριδοπώλης, ο ψωμάς, ο καρεκλάς, ο νερουλάς, ο παγωτατζής, ο καρβουνιάρης, ο ψαράς, ο λούστρος κ.α.

Ύστερα θα σας μιλήσω λίγο για την καθημερινότητά τους. Οι άντρες κάθε μέρα δούλευαν ή πήγαιναν στο καφενείο με τα κομπολόγια τους. Οι γυναίκες είχαν αναλάβει τις δουλειές του σπιτιού. Σκούπισμα, σφουγγάρισμα, πλύσιμο ρούχων και πιάτων κτλ. Κάθε απόγευμα έπαιρναν τα εργόχειρά τους, μαζεύονταν σε μια γωνίτσα και λέγανε τα κουτσομπολιά της γειτονιάς.

Όσο για τα παιδιά, πήγαιναν το πρωί σχολείο και μάθαιναν ανάγνωση, γραφή, αριθμητική, μουσική και ιστορία. Το απόγευμα μαζεύονταν σε μια αλάνα και έπαιζαν τόσα παιχνίδια…

Τέλος θα σας μιλήσω λίγο για το πώς ήταν φτιαγμένη η γειτονιά τότε : τα σπίτια ήταν από τούβλο και μερικά από πέτρα. Υπήρχαν χωματόδρομοι και μονοκατοικίες. Σπάνια περνούσαν αυτοκίνητα. Ο πιο ωραίος ήχος που μπορούσες να ακούσεις ήταν το κελάηδημα των πουλιών. Ήταν τόσο γλυκός!

Γενικά τότε η ζωή η ζωή των ανθρώπων ήταν πολύ πιο απλή, χωρίς ανέσεις. Μακάρι να μπορούσα να ζήσω κι εγώ, έστω για λίγο, αυτόν τον κόσμο!

Μάρω Κουτρουμάνου

Ο Χρήστος παίζει βιολί!

Μπράβο Χρήστο! Χίλια μπράβο! Πολύ σε καμάρωσα!

Χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα Χρήστο!

Χρήστο Ταγαράκη, χαρούμενα γενέθλια! Να τα εκατοστήσεις και καλή πρόοδο!
Σ' αγαπάμε πολύ!

Οι συμμαθητές και η δασκάλα σου

Το σχολείο μας!

Η τάξη μας! Το ένδοξο Ε2